Cała ludzka maszyna jest wykonana w taki sposób, że jedna część może w nagłym wypadku przez pewien czas wykonywać pracę innej części. Wyraża się to w tym systemie stwierdzeniem, że centra w pewnym stopniu nakładają się na siebie pod względem funkcjonowania. I chociaż dzieje się tak dlatego, że centra pokrywają się w ograniczonym stopniu, co sprawia, że maszyna ludzka może sprostać niektórym sytuacjom kryzysowym, a zatem jest bardziej zdolna do przystosowania się, to jednak w rzeczywistości z powodu tego nakładania się zdarzają się sytuacje niewłaściwego funkcjonowania centrów. Weźmy przykład: wiemy, że oddychanie wykonywane może być bez naszej uwagi. Centrum ruchowe, które kurczy i rozluźnia mięśnie używane do oddychania, jest tu kontrolowane przez centrum instynktowe, które w każdym momencie ocenia stan krwi i odpowiednio zwiększa i zmniejsza częstotliwość oddychania. Ale nie możemy tego bezpośrednio zaobserwować. Nie możemy obserwować centrum instynktowego i jego skomplikowanego zadania, jakim jest zajmowanie się wewnętrzną pracą narządów. Można jednak zaobserwować wyniki jego pracy - mianowicie, że po bieganiu oddychamy głębiej lub, jeśli jesteśmy rozgorączkowani, oddychamy szybciej i zdajemy sobie sprawę, że to dlatego, że centrum instynktowe potrzebuje więcej tlenu itp. Ale oddychanie odbywa się nie tylko przez centrum instynktowo-ruchowe. Nakłada się na to kontrola, ponieważ możemy świadomie oddychać - to znaczy dobrowolnie. Człowiek nie może dobrowolnie wstrzymać oddechu po pewnym czasie, ponieważ centrum instynktowe przejmuje za niego oddech, gdy tylko zaczyna tracić przytomność. Ale człowiek może przeszkadzać w oddychaniu i sprawiać, że oddycha wolniej lub głębiej, i tak dalej. Jest to niebezpieczne, ale zdarzają się chwile, kiedy jest to bardzo ważne i kiedy w rzeczywistości może uratować życie człowieka. Jeśli jednak ktoś próbuje kontrolować swój oddech nie rozumiejąc, co robi, i bez wiedzy, może zakłócać normalne funkcjonowanie centrum instynktowo-ruchowego, które potem staje się leniwe i częściowo przekazuje proces oddychania. Pamiętam, jak G. wielokrotnie mówił, że ludzie, którzy spodziewają się zdobyć większą moc dzięki kontroli oddechu, są głupcami, chyba że przeszli długie szkolenie wstępne pod okiem nauczyciela i zostali przez niego wybrani. Byli głupcami, ponieważ przeszkadzali w pełnieniu funkcji, która będąc błędnie zastępowana przez wystarczająco długi czas, mogła potem nigdy nie działać normalnie. (...)
Teraz konieczne jest podanie podziału centrów tak, aby ludzie mieli jakiś ogólny schemat do wykorzystania, aby znaleźć drogę, do której będą mogli odnieść niektóre swoje obserwacje i znaleźć miejsce, do którego należą - ponieważ to pomaga lepiej widzieć siebie.
Teraz będę musiał najpierw podzielić pewne centra na części pozytywne i negatywne, a następnie wypełnić diagramy tu i tam, obecnie tylko niektóre pod-centra, podając przybliżone definicje ich funkcji. Zacznijmy od Centrum Intelektualnego.
Nota: Jedynie Część Ruchowa Centrum Intelektualnego jest szczegółowo przedstawiona na tym schemacie. Zwróć uwagę na różnicę pomiędzy Częścią Emocjonalną Części Ruchowej Centrum Intelektualnego a Częścią Emocjonalną Centrum Intelektualnego jako całości.
(...) Wszystko to, co dotychczas otrzymaliśmy, wymaga dokładnej analizy. Najpierw należy zarejestrować to, co się mówi o centrach i ich częściach, a następnie pomyśleć o tym, co to wszystko oznacza, i uzyskać osobistą ideę na ten temat - w ten sposób umieszcza się ją w wyższych częściach centrów - a następnie znaleźć przykłady i spróbować je umieścić. Nie należy zadawać pytań o nieopisane części centrów. Zawsze jest to oznaką negatywnego myślenia i automatycznego pytania, podobnie tak jak pytamy o Azję, gdy wykłada się o Ameryce, lub gdy pytamy o wyjątek, gdy wyjaśnia się regułę.
